බ්ලොග්කාරී . . .

සඳවත සඟවා වෙන නමකින් හිඳ
සුනිල සිතුම් සෙවනැලි ගෙත්තම් කර
මුතුකළ ඔබෙ ඔය බ්ලොගය පුරා මම
රහසෙම සැරුවෙමි..................
විනිවිද නුඹේ සිත දැනෙන තුරාවට

සිතිවිලි සයුරේ රුවල මුදාහැර
දේදුණු අහසේ දෑස පියාගෙන
පාවෙන, ඉගිලෙන ලොවට වෙලා මම
දැන්-තව හිනැහෙමි............
ස්වර තත් වැයෙනා සොඳුරු සැඳෑවක

සෙනෙහෙ සිහින හැඟුමන් දෝතට ගෙන
සඳ දිය ගඟුලේ මුසුකර තනිවම
මිහිඳුම් අහසේ වළා වියන් අග
රඳවා ඉවසමි.............
ඒ වැසි දහරේ තෙමෙන තුරා නුඹ

 -රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

සසර ඔසු . . .

රැළි රැඳි සයුරු තෙර නොපෙනෙන තටාකෙක. . .
බිඳි සිඳි නැඟෙන පෙණ පිඬුලෙස දරාගෙන . .
රිවි සැරි සරණ ලොව සරතැස නිවාගෙන. . .
එමි යමි සසර තව බුදුබණ පතාගෙන . .

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

හෙටවත් එන්න පුළුවන් ද .. . .

සැලෙන තුරුපත් අළුත් දළු දැක සිනාසී සුභ පතන අලුයම. .
රුවැති කුසුමන් පිපෙන සුවඳට මුවා වී හිරු නැගෙන ලස්සන . .
කියන රහසක රැඳෙන නෙත් යුග සොයාවී නුඹ හෙටත් හෙමිහිට. .
ලියන කවිපද අතර සැඟවෙන ප්‍රියාවී හෙට එන්න තනිවම. .  .   ;)

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

ඇයට.. . .

සුවහස් තිළිණ මල් කලඹක සුවඳ ගෙන..
නිදහස් හරිත විල් ගොමුවක පිපුණු මල..
සඳරැස් බරිත නිල් අහසක සොඳුරු වුන.. .
සෙනෙහස් හොවන සිත් දහසක පැතුම නුඹ.. .  .

 -රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

ආරාධනා . . .

දේදුණු සඟවා සිහිනෙක . . . සුසුමක තැවරූ සඳවත . . .
මහවැලියේ නිල් දියවර අතර පෙනෙනවා . . . .
සෙවනැලි අතුරා එකිනෙක . . . සීතල රෑ මිහිදුම් මැද . . .
හන්තානම බලා ඉඳන් සුවඳ සොයනවා . . . .

දළුලන හිම වසන්තයක . . . සමනල් තටුවක නැoවුන
ඉඳුනිල් නෙත කඳුළු මතක අතර දිලෙනවා . . . .
මල්පෙති විසිරුණු සුලඟට . . . සඳකැන් තවරා හෙමිහිට . . .
සරසවි බිම සැරසීගෙන අපව සොයනවා . . .

 -රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

ඔබ දන්නවනම් . . .

තරු දහසක් මැද ඔබ සඳවී සිනහ සලා ..
මල් පිපිලා සිත ලඟ සුවඳක් හමලා ..
දැල්වෙන හැඟුම් ගොළුවී සුලඟක එතිලා ..
රහසෙම නිමෙයි සුසුමක උණුසුම තියලා .. . 

 -රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

මිහිරිය .. .

විල් තෙර සුලඟ සිහිලෙන් ගත නැහැවෙද්දී..
කඩුපුල් සුවඳ පියුමන් තව සුපිපෙද්දී..
සිතුවම් මවන සඳකැන් රැය නළවද්දී..
සැමරුම් මතක සුවඳයි ඇය සිහිවෙද්දී. .  .

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

රහසින්. . .

වල ගැහෙන දෙකම්මුල් සිනිඳු සුරතේ රුවා..
හද රැදෙන සුවඳමල් පිනිඳු පහසේ දොවා..
පිස හමන පවන්-රැල් බිඳඳු සහනේ හොවා..
ඇය ගෙනෙන සිතුම්විල් පිබිදු රහසේ නුරා .. .

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-
 

සුගත් ගේ කවිය . .

ඔබ වන් දුවක ලද මව්පියො නිවුනා වේ..
බැතිබර සෙනෙහෙ සිතුවම් රූ ඇඳුනා වේ..
නිති ඔහු සමග යන මග මල් පිපුණා වේ..
ජීවන සුවඳ නුඹ මගෙ මතකයෙ රැඳුණා වේ.. .

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

සඳ මතක . .

පළා පැහැ අතු රිකිළි අග දිලිසෙන
මල් පියලි පිනි බිoදු සිහිලස සදන සවසක
සිනාසෙන සරත් සඳ දුටුවා මම
ඒත් ඒ ඔබ නික්ම යන්නට පලමුව. . .

අදත් මම සැඳෑවට ඇවිද යමි සරසවියෙ ඉඳහිට
පායා ඇතත් සඳ එදා මෙන් වසාගෙන හන්තාන 
නොගිලිහුණ කඳුලක් ඇති නිසා තවම ඇස් අග
අනෝරා වැසි වට කලෙක මෙන් බොඳව ඇත සඳ
මට. .
හැමදාම. . . .

-රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-

වන්දනා . . .

මඳමුදු සුළඟ සිහිලස සුව සුවඳගෙන
අරුණළු මිහිරි සුනිමල පිනි පහසලැබ
ලොව්තුරු නිමල මුණිරජ කුටි වෙහෙරවෙත
පියමැන හඟිමි දෙනයන දිටි සසරදුක. . .

 -රොෂාන් නයනජිත් හේවාවිතාරණ-